Gereth & Hannetjie

Omdat ik gisteren geen ruk gedaan heb zal ik jullie daar niet mee vervelen….Wel leuk om te vertellen dat niets doen vooral fijn is, boekje lezen, zwemmen, zonnen, in slaap vallen, lekker eten…
Vandaag een bijzondere dag. Ik zal eerst eens vertellen welk verhaal er aan vooraf gaat.
Gereth en Hannetjie waren een leuk stel zoals ik van iedereen terug hoor. Ze zijn vanuit Zuid Afrika hierheen verhuisd en hebben een hotel net zoiets als ik nu verblijf opgezet. De grond huurde ze van Okie, ze waren goed bevriend. De buurman van het echtpaar was een Malagasier een prima vent dacht iedereen. Hij leverde stroom aan hun en het echtpaar water aan hem of andersom goed maakt niet veel uit. Er ontstond een conflict en de stroomkabel werd tot 2 keer toe doorgeknipt, groot probleem als je gasten hebt. Op 11 juni dit jaar vermoorde de buurman het echtpaar. Hij heeft eerst de man en daarna de vrouw in mootjes gehakt. Door de gehele toestand in de fik te steken hoopte hij dat er niets van overbleef. De omwonende zijn gaan blussen en het bleek al snel dat het vreemd was hoe de al half verkoolde lijken er uit zagen. Okie is op het moment dat de brand er was direct heen gegaan hij dacht dat er problemen waren met de generator….helaas…zijn goede vrienden waren vermoord.
Het hele eiland was in rep en roer er was nog nooit iemand vermoord. De recherches heeft onderzoek gedaan en nam de lijken niet mee, Okie verhuurde de grond dus het was zijn verantwoordelijkheid. Okie heeft contact gezocht met familie en hij wist dat ze graag op het eiland begraven wilde worden. Nu is het zo dat blanken en onbekenden hier normaal gesproken niet begraven mogen worden. Er is een beraad geweest onder de oudste van het eiland en besloten dat ze hier begraven mochten worden.
De begrafenis moest snel gebeuren omdat de lichamen goed waren toegetakeld en met deze hitte, je wilt niet weten hoe snel het ranzig word….De lagen al onder grond toen familie over kwam.
En ja mam, ha ha ma had dit verhaal al op internet gelezen en maakte zich er druk om. Ze kon niet vinden of de dader was opgepakt. Ja die zit inmiddels in de gevangenis. Volgens mij kan je hier beter dood zijn dan gevangen zitten dus….Bijzonder he mam, hebben wij het er over en maak ik dit mee!
Okie heeft met vrienden en zijn personeel deze week een kruis voorop het graf gemaakt. Ik mocht vandaag mee om deze op het graf te plaatsen.
Het blijkt dat ik telkens aan het strand lig voor de begraafplaats, het is mij nog niet eerder opgevallen. We komen op een plek aan waar je kan zien dat er gegraven is en er staan een paar planten zeg maar aan het hoofd einde. Er wordt mij verteld dat hier geen bloemen op het graf worden gelegd, maar de toppen van planten worden afgebroken en in de grond worden gestopt. Iedereen is blij/trots dat alle planten nog leven. Okie verteld mij dat ze maar ong 1 meter onder de grond liggen, hij heeft ze niet geroken en dat verbaast hem. Iedereen begint met het schoonmaken van het graf. Ik help mee. Wanneer ik met een schep een geul maak en zand op het graf gooi word mij gevraagd niet te diep te scheppen “pas op anders zit je op de hoofden” de sfeer is droevig, maar ook met lol. Er wordt een diep gat gegraven waar het kruis in geplaatst word. Teddy de hond van het echtpaar waar inmiddels Okie het baasje van is geworden ligt inmiddels midden op het graf. We halen vers, schoon zand en gooien dit over de oude zand berg, het ziet er beter uit. Het zand is wit en de mensen vinden het beter, want het waren witte mensen…Er liggen 2 borden, 2 bierglazen bij het graf. Later word er alcohol uitgedeeld de meeste drinken bier en ik denk dat de rest water drinkt. Mylene oh nee ik heet hier Melanie wil je water? Ha ha ja hoor, er wordt voor mij water in een blad geschonden en ik ruik al snel dat het rum is. Iedereen gooit iets van wat ze drinken op het graf. Er worden 2 sigaretten opgestoken en bij het graf gelegd, zie rookte beide (veel). Het is stil, geluid van golven van de zee op de achtergrond. Okie maakt zich druk om de cycloon die misschien het gehele graf naar de vernieling zal helpen. De cyclonen starten in jan en maken een deel van het eiland kapot. Mensen doen er niets aan om de graven te beschermen. Er wordt gebrainstormd om misschien iets van stenen te bouwen.
We vertrekken weer, ik bekijk de andere graven. Op de andere graven is al een bakstenen huisje gebouwd. Er wordt mij verteld dat het graf na 5 jaar open word gemaakt om de rituelen zoals ik jullie eerder verteld heb uit te voeren en dan de botten in dit huisje te plaatsen.
A.s zat, morgen dus, ja morgen….pff ik ben de dagen kwijt zal ik bij een her opgraving aanwezig zijn.
Zo dit was mijn ochtend….ik vond het erg bijzonder om mee te maken allemaal!
Mylene