Bounty eiland

Net moest ik op mijn mobiel kijken hoe laat het is, welke datum en dag. Ik besef dat dat het gevoel moet zijn wanneer je op een bounty eiland leeft.
Een paar dagen geleden, ik kan niet per dag gaan vertellen omdat ik gewoon weg even anders leef….dus een paar dagen geleden zat ik in een vliegtuig naast een man waarvan ik toen nog niet wist er vanmorgen mee het eiland zou rond lopen. We vlogen boven Madagaskar en daar opeens onder de wolken vandaan kwam het eiland St Marie in zicht. Een groen eiland met er omheen een zand rand en daaromheen zee, veel zee, licht blauwe zee!
Ik wacht op mijn tas…een beetje de kriebels over de tas want ik heb er geen beschermhoes omheen kunnen doen. Ja ook die rits is naar de klote net als mn kleine rugzak. Mn tas ziet er prima uit en achteraf mist er gelukkig ook niets uit. Ik kom buiten, pfff “taxi mw????” en het blijft maar door gaan. Ik probeer weer een oude man te vinden, helaas die zijn hier geloof ik uitgestorven dus kies ik een man uit die niet roept en mij niet echt aan durft te kijken. Vanaf nu ga ik voor zulk soort tiepetjes als de uitgestorvene niet verschijnt. Goed ik wil naar Piroque waar ik met een bootje naar de overkant zal gaan. St Marie bestaat uit 2 kleine eilandjes, de kleinste wil ik heen omdat die gewoonweg het mooiste zou zijn.
Bij de bootjes gaat de onderhandeling mij slecht af. “de prijs spreken we wel aan de overkant af” ik stap uit want daar heb ik helemaal een bloedhekel aan. Een oudere man (bevriend met die man naast mij in het vliegtuig) bied mij aan om met kun mee te varen. Is goed alleen ik wil wel naar een andere plek, jullie bestemming zal niet in mijn budget passen. De trip naar de overkant duurt 10 min en we hebben lol. De man vraagt of ik een colatje mee drink en dan kan ik bij voet verder gaan. Prima, doe ik, ik kan wel een lekker fris drankje gebruiken. Ik drink nooit cola, prik vind mijn buik niet fijn. Hier drink ik er elke dat 1 het zou goed zijn om alle bacteriën in je buik te doden. Wat een troep! Sjoerd je mag dan wel geen stimulerende middelen gebruiken, maar 1 liter cola per dag…
We komen aan en een man met een knal geel shirt, lang haar en een lange baard komt naar ons toe. Iedereen in de boot blijkt bevriend te zijn met deze man, ik dus ook. Hij vraagt of ik bij hem wil verblijven, uhm….Loop mee, goed ik hoor iedereen wat praten en loop mee. Voor 40000 AR mag je hier slapen. Hij wijst mij een hut aan, niet normaal! Uitzicht op zee, tropisch uitziende grote hut bewerkt met bamboe, bananenblad en schelpen. Echt een vakantie hut dat veel geld kost. Hij lacht, zegt dat het zo moet zijn en staat er op dat ik bij hun blijf en niet doorvertel hoeveel ik betaal. 15 euro per nacht….ik loop de hut in echt ik kan wel janken, het is hier geweldig en wat ontmoet ik een geweldige mensen!
Mijn hut word even snel klaar voor gebruik gemaakt, strak bed, wc papier+vanille spray (joepie!), ramen open…. ik zal later foto’s laten zien dan is het wat meer te begrijpen waarom ik niet kon geloven waar ik terecht was gekomen.
Er komt iemand naar mij toe, inmiddels heet ik Melanie. “Melanie” wat wil je vanavond eten vis of…ja vis natuurlijk. Ik ga terug naar de plek waar ik mijn cola opdrink. De sfeer is bizar, beatels muziek op de achtergrond, veel gelach en ik word direct meegenomen in alles. Melanie! Lemurs! 3 apen zwart met een witte ring rondom hun gezicht zijn aan het spelen in een palm boom. Ze krijgen banaanen en ik voer mee. Ze pakken het met hun bek zo uit mijn hand. Ik geniet! Ruffed Lemurs hoor ik later. Kris de oude man vertelt wie wie is en hoe alles in elkaar steekt. Oh regen! Moment……..soms opeens een harde regenbui hier en daarna weer zon! Kris is een priester zijn vrouw ook zo iets verder is er nog een priester bij en 2 zakenmannen die ook veel kerk projecten doen. Kris heeft zijn vrienden uitgenodigd om hun samen met zijn vrouw te laten zien aan welk project zie hier op St Marie gaan werken. Het project is vooral gericht op kinderen en deze naar school krijgen ook al wonen de in het woud. De baas van hier die mij zo matst heeft een guest house in Anta (Antananarivo) en daar passen Kris en zijn vrouw op. Een groot deel komt uit Zuid Afrika en ik begrijp dus veel omdat ze NL spreken wel met een bizar dialect, maar meestal begrijp ik het. Goed ze willen die kids hier naar school krijgen via een radio systeem. Via dit kunnen ze voorlichting geven en het contact met de buitenwereld beter maken. In veel andere landen in dit ook gelukt en ook in veel gebieden in Madagaskar. Ik merk dat ik het interessant vind. Tussendoor veen gelach, grapjes en heel raar ik voel mij direct op mijn gemakt. Mam belt, precies op het juiste moment. Ik moet mijn geluks emoties kwijt ma luistert, fijn! Ze heeft al veel over het eiland gelezen en foto’s bekeken en begrijpt mijn emoties!
Het eten hier is gezamenlijk. Smiddags mag je uit 2 opties kiezen voor de avond. Het eten is echt lekker man! Voor, hoofd en nagerecht en alles voor mij zonder gluten! Ik een vis, garnalen en curies mmm. Mijn buik is nog steeds van slag en na de eerste lekkere maaltijd scheid ik mij compleet leeg. Ik slaap slecht elk uur krampen en diaree en smorgens regent het. Uhm voel ik mij opeens zomaar minder. Maar goed ik heb een dame ontmoet ze is grappig. Verwent, blond, mager en lelijk (gelukkig leest ze dit niet). We gaan samen naar de begraafplaats van de piraten. Ik vermaak mij prima met haar. In de 18e eeuw was St Marie een piraten eiland, er worden hier ook veel piraten films opgenomen. Het is ruim 30 min lopen naar een berg waar de begraafplaats zich bevind. Leuke wandeling met een grappige gids zonder tanden in zijn mond, een kapot shirt, maar lacht alleen maar. De begraafplaats is best grappig, we lopen wat rond en meneer gids lult de oren van ons hoofd. Later bezoeken we de stad, tussendoor bezoek ik vooral de wc. De rijst van vanmorgen (gewoon gekookte witte rijst) komt er onverteerd weer uit. We lopen wat rond, ik koop water en jawel een mars! Later komen we de anderen tegen inmiddels weet ik de namen Janette & Kris , Ben, Andre, Tersieus. We eten wat ik probeer wat fruit naar binnen te werken. Janette wil een massage en op de terugweg verdelen wij ons in 2 taxi’s op weg naar een spa. De taxi waar ik in zit is te gammel voor worden. Alles is kapot, ik kan er niet zelf in en uit komen ha ha. Iedereen neemt een massage, ik en de lelijke blonde nemen er zondag een. Sorry, voor iedereen die lelijk is, voel je vooral niet aangesproken ik zal mijn best doen om haar naam te gaan onthouden! Savonds ben ik op, we spelen spelletjes en na mijn overheerlijke garnalen scheid ik mij in mijn hutje weer leeg. Ik heb pillen gekregen van de lelijke dame ha ha die ook de bacteriën in mijn buik zouden doden, maar het geheel niet zouden verstoppen zodat de troep er wel uit kan (diaree remmer dus). Ik ben nooit zo van pillen van andere toeristen die ik niet ken toch neem ik hem, ik ben het zo zat en denk ach het is het proberen waard. Ik slaap de klok rond!
Vanmorgen, zo nu weet ik weer welke dag ik schrijf want vanmorgen is gewoon vandaag….volg je het nog…? Ik word laat wakker 10.00 ik loop naar buiten en en mijn buurman Ben de man die ik in het vliegtuig ontmoet heb en bij de groep uhm hoe zal ik ze noemen “gelovigen” hoort vraagt of ik zin heb om via de zee/strand het eiland rond te lopen. Maar natuurlijk! Met een paar soja crackers in mn mik, mn bikini aan en slippers mee vertrekken we. Het is zwaar, ik merk dat ik geen energie heb en kutterdekut heb ik geen water bij mij, wat een actie! Ik vergeet dit al snel als ik zie hoe mooi het is. Stranden met palmbomen waar niemand is, rust en zoooo mooi! We lopen ruim 3 uur. Ben loopt hard en het is best zwaar omdat we soms stukken door het water moeten. Wanneer ik terug ben is iedereen blij om mij te zien, ze wisten niet waar ik was en maakte zich zorgen om mij. Ben hadden ze niet gemist ha ha. Ik krijg cola en ze vinden ons stoer, ha ha wat wil je nog meer. Ik vind mijzelf ook stoer. Ondertussen merk ik dat mijn buik niet meer praat. Nou ja praat, niet meer schreeuwt en ook voel ik hem niet meer. Er is die morgen, hoor ik later een meeting geweest met mensen van de kerk/scholen en het ziekenhuis. Kris heeft geregeld dat ik morgen van een arts een rondleiding krijg ik het ziekenhuis, leuk man!
De rest van de dag doe ik weinig. Ik eet wat, wat in mijn buik blijft en nog steeds zit!Ik lig uren aan het strand en zwem in de zee. Maandag ga ik proberen mijn ticket om te zetten, ik wil hier langer blijven!
Kus!