Het duurde even…..

24-11-2010, Tamatave
Het duurde even, maar hier ben ik weer!
4 dagen geleden heb ik over mijn witten lichaamsdelen geschreven…daarna is er veel gebeurd, niets met mijn billen die zijn nog gewoon wit hoor!
Het is nu 21.00, ik ben moe en een beetje koud. De laatste dagen heb ik veel gereisd en ben ik druk aan de wandel geweest. Ik zal het jullie allemaal vertellen….
Woe 24 nov het ik het vliegtuig gepakt, na 2 weken goed vakantie te hebben gevierd. De vlucht van St Marie naar Tamatave verliep prima. Ik stap in een Taxi en Tamatave ziet er redelijk uit (ja ik weet het, opeens praat ik in tegenwoordige tijd, ik vind het gewoon makkelijke schrijven). Hotel Ende zal mijn bestemming worden, midden in de stad op een toeristische plek waar ik geld kan pinnen, internet kan gebruiken en wat eten kan kopen voor de rit de dag er na. Al snel merk ik dat het hotel niet zo jofel is. Veel oude Frans mannen met dames rond de 12 jaar. Veel fransen hier en met name de mannen hebben door dat ook dit eiland een prima plek is om kinder misbruik op te starten, armoede op en top. Goed ik krijg een kamer waar aan de andere kant van de muur een TV staat, fijn dat zal wat worden….later ontdek ik dat het slot kapot is. Helaas de andere kamers zijn bezet, we maken het slot wel. Slot gemaakt, weer kapot, maar ditmaal zit ik opgesloten in mijn kamer. Klote zooi! Gelukkig helpen ze mij er ook weer uit. Ik word boos en eis een nieuw slot….fijne start. Ik besluit een internet café op te zoeken om contact te hebben met het thuisfront, das gewoon erg fijn in zulk soort situaties. Effe kletsen en ik kan de Afrikaanse mentaliteit weer aan!