Anja

Gister avond ontmoet ik Susanne, ja zo heet ze geloof ik…. Zonder er goed over na te denken maken we de afspraak om vandaag samen op stap te gaan. Gister in het donker had ik al gezien dat het een bijzondere dame was. Vanmorgen 6.30 pff, ik zal haar van top tot teen beschrijven. Ze is klein, bruin gekleurde huid en rimpelig. Ze heeft een versleten gore pet op en een onwijs grote bril op haar neus hangen. Als ze lacht zie je haar tandvlees en als ze stopt houd ze haar mond open. Ze heeft een bloesje aan met bloemetjes geborduurd op een ruitprintje en een korte broek. Haar, veel haar, overal haar……Haar broek is kort en boven haar knieën ontstaat nog meer haar. Ze heeft meer haar op haar benen dan ik op mijn doos! Oh ja en onder haar oksels…. Goed ze is best oké en we beginnen de trip. Taxi bruse vertrekt pas om 9.00, ik lul de chauffeur om en om 6.50 zitten we in het busje. Ik betaal niet 1 stoel, maar 7 ha ha. Nog niet veel en heel erg, maar ik vil gewoon vroeg in het park zijn om nog wat beesten te kunnen spotten! Susanne is 55 verteld ze mij, woont in Amerika en heeft reis ervaring….al snel kom ik er achter dat ze niet veel zegt en keuzes maken erg moeilijk voor haar is. Alles is “zoooo duur!”. Het Anja park, prachtig. Ik zie eindelijk ringstaart aapjes, schattig man. In Anja wonen een paar families en ze hebben jongen, dit maakt het natuurlijk nog leuker. Verder veel vogels, kameleons en volgens mij dwerg papagaaitjes. Het is zeker een papagaai soort, misschien is het de dwerg papagaai omdat ik die gewoon erg graag wil zien….Mam gaat effe googelen of ze daar echt te vinden zijn….Met vragen kan je altijd bij Aty Jansen terecht!!!
Goed we beklimmen een aantal berg toppen, uitzicht prachtig oef ik geniet! Susanne trekt de tocht goed, praat weinig, geen humor, maar ze is oké. Op de berg overkomt mij iets bijzonders, tot 4 keer toe word ik overvallen beestjes (kleine vliegende kut tor). Ze vliegen overal en vooral op mij, op mn gezicht oren, ogen en in mn neus!!! Het lullige is dat de rest er minder last van heeft. Ik erg veel last en vind het echt niet tof. De eerste keer kon ik geen foto’s maken omdat ze mij overvallen op mijn gezicht. De 2e keer maak ik snel foto’s voor ze komen. Ik voel mij een beetje gênant tegen over de rest, ze zitten vooral op mijn haar, oeps ik denk dat mijn haar stinkt. Ik probeer te genieten van de trip, best lastig met een horde beesten om je heen en inmiddels overal zelfs in mijn ondergoed!
Terug weg wil ik wat drinken, mijn lichaam vraagt om suiker. Susanne koopt niets, te duur. Ze eet niet in restaurants en koopt nergens drinken….ze leeft op brood, fruit en groenten want heeft ook niets bij zich om te koken. Ach zo kan het ook….Ik geniet van mijn colatje en gebakken aardappelen in knoflook.
Terug nemen we de taxi bruse nog een keer. Ditmaal weer snel, ha ha het is dezelfde man als vanmorgen. We betalen bijna niets, leuke vent. Ik ben kapot wanneer ik terug in mijn hotelletje ben, maar 4 uur gelopen ik begrijp niet goed wat mij zo moe maakt. Mam belt! Ik krijg veel telefoontjes en geniet er erg van, lekker kletsen over niets en toch betekent het heel veel. Er na neem ik een douche en wanneer ik terug ga naar mijn kamer zit Antonie te wachten voor de deur. Hij heeft een 4 daagse trip achter de rug en heeft de pig boby, de grootste berg die hier te beklimmen is beklommen. Hij ziet er niet uit, afgevallen en alle energie uit zijn lichaam. Ik lach hem uit en hij verteld over de trip die hij als geweldig ervaren heeft. Wanneer hij opstaat kom ik helemaal niet meer bij. Op zijn voeten 13 grote blaren, agossie….hopeloos kijkt hij mij aan. Zijn foto’s zijn prachtig en ik laat de mijne zien en we vertellen elkaar alles wat we de afgelopen week hebben meegemaakt. Fijn om de laatste paar dagen samen te reizen!
Savonds gezellie eten, tis toch anders alleen. Daarna blaren jacht! Alles open prikken en schoonmaken in de hoop dat Antonie morgen beter kan lopen. Morgen naar Fianarantsoa en zaterdag pakken we vanuit daar de trein naar Manakara. Zin in!
Kus mylene