Fianarantsoa

Lekker laat vertrekken we van Ambalavao naar Fianarantsao. Laat, want de trip per taxi bruse zal maar 1.5 uur duren. Antonie kan nog steeds niet goed lopen, we hebben er lol om. Na een paar min in de bus breekt een poot van de bank voor ons af en deze beland tegen mijn knieën. Uhm de druk word erger en ik zit 1.5 uur in de bus met opgetrokken knieën. Je kan je voorstellen hoe mijn rug en billen de dag er na aanvoelde….het bijzondere van het hele verhaal is dat niemand het aan de chauffeur verteld. De poot breekt, iedereen zakt naar achter en de bus rijd gewoon door en niemand die wat zegt…Fianarantsao, druk, warm, muggen en erg vriendelijke mensen. Hotel is smerig en af en toe komt er een gore lucht binnen via een windje. Dit windje stroomt van beneden naar boven via de geurende toiletten. We gaan effe lunchen en kopen een ticket voor de trein die we morgen van Fianarantsao naar Manankara gaan nemen. Teurg bij het hotel lekker een filmpje gekeken. “Lovely bones” ik kijk hem voor de 2e keer, maar hij blijft mooi! Poging vroeg slapen mislukt, we kletsen te veel, Engels en Antonie hebben elkaar gevonden.